Haydi Anılarımızı Anlatmaya Başlıyalım

Anılarınızı anlatın keyifle dinleyelim,aklıma gelen hiç bir anım yok sizin var ise anlatırmısınız rica etsem?

galiba 5 büyüklüğünde deprem olurkan herkesin dışarı kaçması ama benim Zula oynamaya devam etmem.

AnReey' Alıntı:

galiba 5 büyüklüğünde deprem olurkan herkesin dışarı kaçması ama benim Zula oynamaya devam etmem.

Genişletmek için tıkla ...

Anladım dostum geçmiş olsun. psikiyatri ye göründünmü

MrTugberk' Alıntı:

Anladım dostum geçmiş olsun. psikiyatri ye göründünmü

Genişletmek için tıkla ...

gerek kalmadı babam sayesinde ama çocuktuk işte

Küçüken teravih namazında kafamı kolona vurmuştum cami çıkışına kadar gülmekten namazı kılamamıştık tabi şuan anlatınca komik olmuyor ama şöyle bir örnek verebilirim derste hoca kızdığı halde arka dörtlü olarak haykırdığını saklamaya çalışmak gibiydi (amacımız namaz kılmak değildi zaten gırgır şamata )

Kanka lar benden de bir anı gelsin Ben 5 6 yaşlarında göz(şaşılık) ameliyat'ı oluyodum beni içeri soktular tabi narkozluyum uyuyorum içerde uyandım dün gibi hatırlıyorum içeri felan gördüm cok garipti ?

AltugGaming' Alıntı:

Kanka lar benden de bir anı gelsin Ben 5 6 yaşlarında göz(şaşılık) ameliyat'ı oluyodum beni içeri soktular tabi narkozluyum uyuyorum içerde uyandım dün gibi hatırlıyorum içeri felan gördüm cok garipti ?

Genişletmek için tıkla ...

Şey Oh No..

Bir keresinde canlı dersteyken hoca ödevleri sormuştu bi çocuk "ben yaptım ama size atmayı unuttum" demişti mikrofonumun açık olduğunu unuttum "he he ya boş yapma" demiştim, hoca gülmemeye özen gösterdi diğer herkes içinden sessiz sessiz gülüyordu.

Sınavda en sevdiğim hoca girmişti derse. Açık açık arkadaşıma kağıdımı gösterdiğimi gördü (Hocada beni seviyordur diye umuyorum) o anki stresimi anlatamam, hoca bir şey olmamış gibi davrandı ve o günü unuttum gitti

9 veya 10 yaşlarımdayken dedem büyük bir hastanenin bir rahatsızlığından dolayı yatıyordu. Yattığı bölüm binası çok büyük bir bina değildi. Genelde o kısımda yaşlılar yatıyordu. O zamanlar beni o binaya almamışları nedeni ise çok kolay hastalık kapabileceğimin düşüncesiydi. Çocukluk aklı o zamanlar ateşe nedense merakım vardı. Cebimde kibritle dolaşıyordum. Yakıp yakıp yere atıyordum. Beni dedemin yanına almadıkları için ben giriş kısmında saatlerce tek başıma oturmuştum. Bina zaten kimsenin girip çıkmadığı bir binaydı. Bir anda Fikir ve Şikayet kutusunu görmüştüm ve o yaşlarda elim küçük olduğu için o kağıtları alttan çekip alabiliyordum. Tüm kağıtları okumaya başlamıştım bir süre sonra tüm kağıtları okumuştum. Cebimdeki kibriti çıkarıp yakıp üfleyip söndürüyordum. Yaktığımda bir anda içeri biri girmişti bende korkudan söndürdüğümü zannedip Fikir ve Şikayet kutusunun için atmıştım. Sonra bir anda kutunun içindeki kağıtlar alev almaya başladı. Bunu o sırada nasıl düşündüm bilmiyorum ama yer temizleme paspasını alıp kutunun ağzına sıkıştırarak ateşi söndürmüştüm. Elim ayağım titremeye başlamıştı. Hemen dışarıya çıkıp orada oturmaya başladım. Sonra beni kamerlardan hemşireler görmüşler. Halama söylemişler halam yanıma gelip bana kızmıştı. Sonra eve gitmiştim. Yıllarca bana bu anımla dalga geçildi şakalar yapıldı. O günden beri elime çakmağı veya kibriti aldığımda 2 kere düşünüyorum. İyiki o anda o paspası akıl edebilmişim. Bir taraftan komik bir anı gibi gözükse de bir yanda gerçekten kötü bir anıydı. Binada kanser çocuklar vardı. Ya onlara bir şey olsaydı diye yıllarca onun pisikoloji sine kapılmıştım.